“De paden op, de lanen in…”
Wandelen is lange tijd gezien als iets voor “oude mensen”. Iets wat stoffig en saai is. Wat je doet, als je gepensioneerd bent of huwelijksproblemen hebt.
Dat wandelen niet alleen goed voor het lichaam is, maar ook voor de geest, hoef ik niet te vertellen, dat weten we stiekem allemaal best wel. Dat er steeds meer artsen zijn, die bij bijvoorbeeld burn-out-klachten niet (alleen) medicatie voorschrijven, maar ook een dagelijkse wandeling voorschrijven, is wel nieuw. Een trend waar ikzelf enthousiast van word, daar ikzelf de helende werking van wandelen ervaren heb.
Ik was als kind al graag buiten en nog altijd ben ik een echt buitenmens. Wandelen deed ik op zich al graag, maar sinds het voorjaar van 2019 ben ik het steeds meer als hobby gaan ervaren.
In die periode is mijn man onverwachts overleden. In eerste instantie ging ik wandelen, omdat het geestelijk niet ingewikkeld was. Het was niet moeilijk en het was geen “gedoe”. Het was voor mij een tijdopvulling en ook een manier om even alleen te zijn en geen mensen te hoeven zien. Ik loop namelijk graag alleen in de natuur. Kilometers heb ik gelopen die eerste maanden. De wind in mijn gezicht en maar blijven stappen.
Na maanden, merkte ik, dat ik het wandelen echt nodig had. Het hielp me verwerken, mijn hoofd leeg te maken, te ontspannen. Maar ook kon ik er steeds meer op een prettige, ontspannen manier van genieten, werd ik er weer vrolijk van. Genieten van de zon, maar ook de regen, de wind in mijn gezicht, het buiten zijn.
Hoe heb ik het wandelen dan tot een leukere hippere hobby gemaakt? Dat kan op meerdere manieren. Ik benoem er hier twee, die ikzelf heb toegepast en welke in kleinere of grotere mate toepasbaar zijn:
Maak van wandelen een sport. Maak er een sport van om steeds een (hoger) doel te stellen voor jezelf. Dat kan 3x per week 5km wandelen zijn of een grotere uitdaging. Ik heb dat gedaan, door een pelgrimsroute te gaan wandelen in Zweden. Onderweg mezelf tegen gekomen, leuke en bijzondere mensen ontmoet en op hele bijzondere en spannende plekken overnacht. Nou, ik kan je vertellen, dat wandelen toen niet saai meer was. Het werd een avontuur.
Wandel met muziek op waar je blij van word. Doe oortjes in en zet de muziek lekker hard. Zing mee, dans en geniet! Als dat ingewikkeld of eng is, begin er dan mee op een plek waar het rustig is en weinig mensen je kunnen zien. Het ziet er misschien stom of raar uit. Mogelijk dat mensen je een beetje gek vinden. Nou, dat mag.
Ik daag iedereen uit: probeer het eens! Niet eenmalig, maar voor een wat langere periode. Laat ik zeggen, minimaal een kwartaal. Doe het, durf het. Kom met je kont van die bank af en ga wandelen. Het hoeft niet elke dag, 3x in de week is ook voldoende. Juist als je ontspanning nodig hebt. Schoenen aan, muziekje op en zing en dans!
Voor je het weet, wordt wandelen weer een hippe hobby. Dansend en zingend in de benen: “Walking in sunshine…”
Door: Sette Sok (Lizette Vlok)
Translated into English:
"Up the paths, into the avenues..."
Walking has long been seen as something for "old people". Something dusty and boring. What you do, if you are retired or have marital problems.
I don't have to tell you that walking is not only good for the body, but also for the mind, we all secretly know that. The fact that there are more and more doctors who, for example, do not (only) prescribe medication for burnout complaints, but also prescribe a daily walk, is new. A trend that makes me enthusiastic, because I have experienced the healing effect of walking.
I loved being outside as a child and I'm still a real outdoorsman. I already enjoyed hiking, but since the spring of 2019 I have increasingly experienced it as a hobby.
During that period, my husband passed away unexpectedly. At first I went for a walk, because it was not mentally complicated. It wasn't difficult and it wasn't a "hassle". It was a time filler for me and also a way to be alone for a while and not have to see people. I like to walk alone in nature. I walked miles those first few months. The wind in my face and just keep walking.
After months, I noticed that I really needed the walking. It helped me process, clear my head, relax. But I was also able to enjoy it more and more in a pleasant, relaxed way, it made me happy again. Enjoying the sun, but also the rain, the wind in my face, being outside.
So how did I make walking a more fun hipper hobby? This can be done in several ways. I would like to mention two of them, which I have applied myself and which are applicable to a greater or lesser extent:
Make walking a sport. Make it a sport to always set a (higher) goal for yourself. That can be 3x a week 5km walk or a bigger challenge. I did that by walking a pilgrimage route in Sweden. Along the way I met myself, met nice and special people and spent the night in very special and exciting places. Well, I can tell you, walking wasn't boring back then. It was an adventure.
Walk with music that makes you happy. Put in earphones and turn the music up nice and loud. Sing along, dance and enjoy! If that's complicated or scary, start it in a place where it's quiet and few people can see you. It might look stupid or weird. People may think you're a little crazy. Well, you can.
I challenge everyone: give it a try! Not once, but for a somewhat longer period. Let me say, at least a quarter. Do it, dare it. Get your ass off that couch and go for a walk. It does not have to be every day, 3x a week is also sufficient. Especially when you need relaxation. Shoes on, music on and sing and dance!
Before you know it, walking will become a hip hobby again. Dancing and singing in the legs: "Walking in sunshine..."
Written bij Sette Sok (Lizette Vlok)
Maak jouw eigen website met JouwWeb